Η σπειραματονεφρίτιδα αποτελεί είδος νεφρικής νόσου. Η σπειραματονεφρίτιδα είναι φλεγμονή των σπειραμάτων που αποτελούν τα μικροσκοπικά φίλτρα των νεφρών. Η σπειραματονεφρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ως οξεία ή και σταδιακά ως χρόνια. Η σπειραματονεφρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί μόνη της ή σαν μέρος κάποιας άλλης πάθησης όπως διαβήτης ή λύκος και μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Τα συμπτώματα της σπειραματονεφρίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με τη μορφή (οξεία ή χρόνια). Μπορεί να είναι και ασυμπτωματική και να διαγνωστεί από μία εξέταση ούρων.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Αιματουρία (ροζ ή απόχρωση κόκκινου στα ούρα)
- Πρωτεϊνουρία (αφρώδη ούρα λόγω περίσσειας πρωτεΐνης)
- Υπέρταση
- Οίδημα στο πρόσωπο, χέρια, πόδια και κοιλιά λόγω κατακράτησης υγρών
- Λιγότερο συχνή ούρηση
- Ναυτία και εμετός
- Κράμπες στους μυς
- Κόπωση
ΑΙΤΙΑ:
Η αιτία της σπειραματονεφρίτιδας συχνά είναι άγνωστη. Παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε σπειραματονεφρίτιδα είναι οι παρακάτω:
- Λοιμώξεις που μπορούν έμμεσα ή άμεσα να οδηγήσουν σε σπειραματονεφρίτιδα και περιλαμβάνουν:
Μετα-στρεπτοκοκκική σπειραματονεφρίτιδα, που μπορεί να αναπτυχθεί 1- 2 βδομάδες μετά την ανάρρωση από τη λοίμωξη, βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα, ιογενείς λοιμώξεις των νεφρών όπως ηπατίτιδα Β και C, HIV, που μπορεί να εμφανιστεί και πριν την εμφάνιση του AIDS. - Aυτοάνοσα νοσήματα όπως τα παρακάτω:
–Λύκος: ο λύκος μπορεί να επηρεάσει πολλά μέρη του σώματος όπως δέρμα, αρθρώσεις, νεφροί, κύτταρα του αίματος, καρδιά και πνεύμονες.
–Σύνδρομο Goodpasture: Σε αυτό το σύνδρομο το ανοσοποιητικό δημιουργεί αντισώματα στους ιστούς, στους πνεύμονες και στους νεφρούς. Η βλάβη μπορεί να είναι μόνιμη.
–Νεφροπάθεια IgA: Εμφανίζεται όταν η εναποθέσεις της ανοσοσφαιρίνης IgA συσσωρεύεται στα σπειράματα στους νεφρούς. Η φλεγμονή και η βλάβη στους νεφρούς μπορεί να μείνει αδιάγνωστη για μεγάλο χρονικό διάστημα.
– Αγγειίτιδες όπως πολυαρτηρίτιδα και κοκκιωμάτωση με πολλυαγγειίτιδα.
– Σκληρωτικές παθήσεις που αφήνουν ουλές στα σπειράματα όπως υπέρταση, διαβητική νεφροπάθεια και εστιακή τμηματική σπειραματοσκλύρηνση.
– Άλλα αίτια: σπάνια η σπειραματονεφρίτιδα κληρονομείται. Η σπειραματονεφρίτιδα συνδέεται με κάποιους καρκίνους όπως καρκίνο του στομάχου, των πνευμόνων και χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ:
Η σπειραματονεφρίτιδα επηρεάζει την ικανότητα των νεφρώνων να φιλτράρουν αποτελεσματικά την κυκλοφορία του αίματος. Επιπλοκές της σπειραματονεφρίτιδας περιλαμβάνουν τα παρακάτω: Οξεία νεφρική ανεπάρκεια, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, υπέρταση και νεφρωσικό σύνδρομο.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ:
Η σπειραματονεφρίτιδα μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Εξετάσεις που μπορεί να μας δείξουν τη λειτουργία των νεφρών είναι:
-Εξέταση ούρων: μπορεί να δείξει την παρουσία αίματος και πρωτεΐνης στα ούρα
-Αιματολογικές εξετάσεις: που θα δηλώσουν τα επίπεδα κρεατινίνης στο αίμα καθώς και την πιθανή παρουσία αντισωμάτων (αν συνδέεται με κάποιο αυτοάνοσο νόσημα), έλεγχο για κάποια βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη και επίπεδα σακχάρου (διαβήτη).
-Απεικονιστικές εξετάσεις συμπεριλαμβανομένων ακτινογραφίας, υπέρηχου ή αξονικής τομογραφίας για τον έλεγχο του μεγέθους και σχήματος των νεφρών.
-Βιοψία νεφρού.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Η θεραπεία της σπειραματονεφρίτιδας σχετίζεται με το αν είναι σε οξεία μορφή ή χρόνια, με την αιτία της σπειραματονεφρίτιδας καθώς επίσης και το είδος και τη σοβαρότητα της ασθένειας.
Αν η ασθένεια είναι ήπια μπορεί να μην χρειαστεί θεραπεία όπως για παράδειγμα αν ακολουθεί μία στρεπτοκοκκική λοίμωξη και έχει οξεία μορφή.
Άλλες θεραπείες που μπορεί να προτείνει ο θεράπων ιατρός σας είναι οι παρακάτω:
- Λήψη κορτικοστεροειδών φαρμάκων
- Λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων
- Λήψη διουρητικών φαρμάκων
- Αντι-υπερτασικά
- Αιμοκάθαρση
- Πλασμαφαίρεση
Οι θεραπείες που μπορεί να χρειαστούν εξαρτώνται από τα αίτια της νόσου και τον έλεγχο των υποκείμενων νόσων.
